Mga Binalaybay ni Jessie M. Valenzuela
[Tatlo ka Sabat sa “Sa Gihapon, Palangga, ang Uran” ni Genevieve L. Asenjo]
Paano bay ayhan ang mga luha,
kun matabunan lamang run kang baha?
Nalunod run ang akun nga dughan,
kay tanan gali puro lang man kabutigan.
Ang pinuksi nga bulak nagkarapuspus run,
kaimaw kang imo mga pangako kanakun,
bisan anuhon pa kabunyag ang d’yang baratyagun,
nalaya run ang gamot nga imo gintanum.
Ikaw kag ang Uran
Samtang nagaturo ang uran,
ang mga luha nagdinaralagan,
ang mga mata nga nabudlayan,
nagapangayo kang katawhayan.
Samtang nagapangilat ang langit,
ang baratyagun dungan man nagsinggit,
ang mga tul-an nagguruwa run sa panit,
nagapatimaan kang tuman nga kasakit.
Samtang ang daguob nagapadayon,
ang handum daw indi run matigayon,
ang mga tubig nga naga-ilig sa talon,
nagatugro kang baha sa pagpanakayon.
Samtang ang buaya nagalangoy pa sa suba,
ang peligro padayon sa giyapon nga mabutwa,
ang mga alima nga pirit nagapaninguha,
nagakuru run sa kahadluk kag kulba.
Samtang may uran may manghakruy,
samtang may kilat, may mauy-uy,
samtang may daguob may karaluoy,
pero ang buaya indi run padayon makalangoy.
Mabatian rugya ang pagbasa kang “Sa Gihapon, Palangga, ang Uran.”
___________________
Si Jessie M. Valenzuela taga-Bugasong, Antique nga kadya gauli sa Sibalom, Antique. Nagtapos kang Bachelor of Science in Business Administration (Marketing) sa UP in the Visayas, Iloilo City kag kadya sangka home-based Virtual Executive Manager sa sangka pribado nga e-commerce business company. Mahilig tana magsulat, magkanta, magtudlo, amo man ang magpanilag sa mga nagakaratabo sa palibot.
